Η ρύθμιση αυτή πρέπει πρώτα να τύχει επεξεργασίας από τις ίδιες τις τράπεζες ώστε να γίνει μια προσομοίωση των αποτελεσμάτων της με υψηλά περιθώρια ασφαλείας. Για να το κάνουν αυτό θα πρέπει να υπάρξει η κυβερνητική βούληση – αν όχι δέσμευση – για νομική κάλυψη του τελικού σχεδίου ώστε να τύχει καθολικής εφαρμογής. Ο σχετικός νόμος θα μπορεί να προβλέψει:
1. Ad hoc ρυθμίσεις τόσο για την ταχεία και απρόσκοπτη εκκαθάριση τυχόν καταπτώσεων, ώστε να μην κινδυνεύσει η αξιοπιστία του συνόλου των ρυθμίσεων όσο και για την δέσμευση των κληρονόμων.
2. Αν το κόστος δεν είναι απαγορευτικό, έναν ασφαλιστικό μηχανισμό ώστε να μην υπάρξει καμία κατάπτωση ή τουλάχιστον να προστατευθούν όσοι όντως θα είναι αδύναμοι και άξιοι προστασίας.
3. Εξαίρεση στρατηγικών κακοπληρωτών, θέτοντας συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις ανάλογες με αυτές του νόμου Κατσέλη ώστε ουδείς να μπορεί να ωφεληθεί χωρίς να το αξίζει.
4. Ξεκάθαρες και ρητές διατάξεις περί της τύχης όσων αρνηθούν να υπαχθούν σε μια τόσο ευνοϊκή ρύθμιση. Μια τέτοια διάταξη θα ήταν η υποχρεωτική πώληση του ακινήτου σε τιμή όχι μικρότερη αυτής που θα ορίσουν δύο ανεξάρτητοι πιστοποιημένοι εκτιμητές και πλήρη απαλλαγή του οφειλέτη από το υπόλοιπο χρέος, αν προκύπτει τέτοιο.
5. Διάταξη υποχρεωτικής συγχωνεύσεως στο ποσόν της ρυθμίσεως των όποιων οφειλών του πιστούχου από καταναλωτικά δάνεια, κάρτες κ.λπ.
Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου η ρύθμιση να έχει νόημα και να είναι δίκαιη θα πρέπει να επανυπολογισθεί το ποσό των οφειλών. Αυτό σημαίνει πλήρης διαγραφή τόκων υπερημερίας, αλλά και συμβατικών τόκων και αναδρομικό εκτοκισμό από την ημερομηνία άρξεως της καθυστερήσεως με επιτόκιο ίσο με αυτό του πραγματικού κόστους χρήματος των τραπεζών, υποθέτω στο ύψος του κόστους του ELA ή κάτι ανάλογο.
Ασφαλώς, υπάρχουν θέματα που δεν μπορώ να προβλέψω, αλλά είμαι σίγουρος ότι η κεντρική ιδέα είναι απολύτως εφαρμόσιμη ενώ τόσο οι τράπεζες όσο και ο νόμος μπορούν να καλύψουν κάθε ενδεχόμενο και να προβλέψουν μηχανισμό επιλύσεως κάθε προβλήματος που πιθανόν αναφυεί. Το συνολικό οικονομικό & κοινωνικό- ώφελος θα είναι πολύ μεγαλύτερο του όποιου κόστους.
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά μια τέτοια λύση. Η εναλλακτική επιλογή δεν είναι μια καλύτερη λύση, αλλά η αργή κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και ολόκληρης της οικονομίας.
Υ.Γ.: Αναρωτιέμαι γιατί έπρεπε να επιτραπεί η είσοδος των φασιστοειδών τραμπούκων στο κτίριο του Ειρηνοδικείου. Ακόμη κι έτσι, πάλι καλά που η ΕΛ.ΑΣ. τους αντιμετώπισε δυναμικά!
Η λύση και αυτού του προβλήματος είναι απλή: Όποιος μόνος του ή από κοινού με άλλους προσπαθεί να διαταράξει την λειτουργία των Δικαστηρίων συλλαμβάνεται και παραπέμπεται στο Αυτόφωρο. Αν δεν προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα ας γίνει ιδιώνυμο. Με ποινή φυλακίσεως, τουλάχιστον 3 μηνών, μη εξαγοράσιμη και χωρίς η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα!